Her birey farklı yaş dönemlerinde farklı ortamlarda bulunur ve ilişkiler kurar. Aile, okul, arkadaş vs.. Bu ortamlarda çocuk sosyalleşmeyi öğrenir. Çocuğun aile içinde kendini ifade edebilmesi genellikle mümkündür. Ancak diğer ortamlarda sosyalleşebilmek bazı çocuklar için oldukça güçtür. Sosyalleşmekte güçlük yaşayan bu çocukların önemli sorunlarından biri, arkadaş edinemiyor veya herhangi bir arkadaş grubuna giremiyor olmalarıdır. Öyleyse denilebilir ki; çocuğun arkadaşının olmaması, sosyalleşmesini engelleyen ciddi bir faktördür.
Bu çocuklar, nasıl arkadaş edineceklerini bilemiyor olabilirler. Kimi zaman yeni bir ortama nasıl girilebileceğini, ortamlardaki şahıslarla nasıl tanışılabileceğini, bir sorunlar karşılaşırlarsa kendisini nasıl savunacaklarını bilemezler. Bu sebeple de yeni bir arkadaş ortamı onları ürkütür. Buna bağlı olarak da arkadaş edinemezler. Bu durumda ebeveynin kendi hayatından bir takım deneyimlerini çocukla paylaşması, çocuğunu ısrarcı olmayan bir tavırla yeni bir ortama girmesi için teşvik etmesi gerekebilir.
Çocukta öz güven problemi olabilir. Öz güven problemi de çocukların arkadaş edinmelerini engelleyen bir faktördür. Bu çocuklar çok fazla isteseler bile kötü bir sonuçla karşılaşma kaygısından dolayı hep bir çekimser kalırlar. Kendilerinde istenmeyecekleri duygusu hakimdir. Bu sebeple de var olan öz güven probleminin nedeni tespit edilmeli ve genel anlamda bir çözüme ulaşılmalıdır. Çocuk bu problemini halledebilirse zaten arkadaş edinmesine engel bir durum kalmayacaktır.
Çocuk, bulunduğu ortamda ciddi bir sorunla karşılaşmış olabilir. Kimi zaman çocuğun arkadaş edinemediği ortam incelenmeli ve engelleyici faktörler saptanmalıdır. Mesela okul ortamında arkadaşı olmayan bir çocuğun arkadaş edinmesine engel olan, kendisine ad takılmış olmasından duyduğu rahatsızlık ve utanç duygusu olabilir. Bu nedenle çocuğu engelleyen faktörler saptanmalı ve bunlar ortadan kaldırılmalıdır.
Aile aşırı koruyucu tavrıyla çocuğun arkadaş ortamına girmesini engelliyor olabilir. Bazı aileler çocuklarına zarar gelecek endişesiyle çocuklarının farklı ortamlara girmelerini engeller ve kendilerinin kontrolünde yeni ortamlara girebilme izni verirler. Bu tarz ailelerin çocukları, zamanla yeni ortamlara giremez ve yeni insanlarla tanışmaktan rahatsız olurlar. Bu da onların arkadaş edinebilmelerini ve sosyalleşebilmelerini engeller.
Çevresindeki akranlarını kendine uygun görmüyor olabilir. Yani tercih sebebi olarak arkadaş edinmiyor olabilir. Tercihen içinde bulunduğu ortamda arkadaş edinmeyen çocuğa müdahale edilmez. Bu tip çocuklar sorun kapsamında ele alınmaz. Ancak çocuk genel anlamda hiç kimseyi tercih etmiyorsa, bir sorun var demektir. Bu durumda uzman desteği yararlı olacaktır.
Yaş döneminden dolayı iç dünyasında bir takım ruhsal problemler yaşıyor ve buna bağlı olarak arkadaş ortamlarından uzak kalıyor olabilir.
Yaş dönemine bağlı bir uzaklaşma süreci yaşanıyorsa kaygı duyulmasına gerek yoktur. Ebeveynin bu durumda çocuğu anlaması ve ısrarcı olmaması gerekir. Sorunun geçeceği unutulmamalıdır.